Ik huil. Letterlijk en figuurlijk. Ik huil terwijl ik dit typ. Ik huil omdat ik boos ben en ik huil omdat ik het zat ben. Ik huil omdat het pijn doet. Ik huil omdat ik bang ben om eerlijk te zijn en dat maakt me nog bozer. Maar ik houd me niet meer in. Daarom een column over mijn persoonlijke ervaringen met racisme.

Of ik persoonlijke ervaringen heb met racisme in Nederland? Heb je even? Want ik kan er een boek mee vol schrijven en nee ik overdrijf niet. Zeg het maar; waar zal ik beginnen? Misschien bij de honderden keren dat ik voor Zwarte Piet ben uitgescholden? De laatste keer was twee jaar geleden, door een moeder die notabene met haar dochtertje liep. “Kijk schat, een Zwarte Piet.” Ik had zo’n medelijden met dat kind. Laten we eerlijk zijn, het zou maar je moeder zijn…

Zwarte Piet is racistisch

Vorig jaar viel het gelukkig mee, een hoop racisme wel, maar gelukkig niet direct naar mij gericht. Of toch wel? Van die mensen in de trein en in restaurants, die het dan hebben over dat die k*nk*rn*g*rs maar op moeten rotten naar hun eigen land. Weet je Hans, als jij de schade betaalt, wil ik het best overwegen. Sinterklaas is sowieso erg leuk als zwart meisje. NOT! Iedereen herinnert je er continue aan dat jij niet geschminkt hoeft te worden en dat je ook geen pruik op moet. Het. Is. Zo’n. Leuk. Kinderfeestje… Als je wit bent ja en niemand je belachelijk maakt.

Vooroordelen op school

Op het vmbo was het trouwens niet veel beter. Mijn kleding en mijn box braids waren ghetto, maar tegenwoordig is het allemaal zó hip. Hashtag on fleek. Hashtag cultural appropriation Becky. Ook de docenten konden er wat van: “Weet je Ariela, school is waarschijnlijk niets voor jou.” Bedankt voor de motivatie Hans… Maar gelukkig werd het op het mbo beter. Althans nadat ik eerst te horen kreeg dat ik het niet zou aankunnen. Vandaar dat ik wederom slaagde als een van de beste van de klas. Hoi Becky, dag Hans!

Op het hbo, de School voor Journalistiek, zou het vast anders zijn, a girl can dream right? Van de docente die zei dat Marokkaanse vrouwen niet lezen tot mijn ideeën die te zwart waren. “Daar is een Nederlands publiek niet geïnteresseerd in.” Of dat ik niet objectief zou kunnen zijn als het gaat om onderwerpen over het land waar ik geboren ben. Oké Hans, kan je me uitleggen hoe jij dat doet? Aangezien je niets anders doet dan schrijven over Nederlanders zonder migratieachtergrond.

Het enige zwarte meisje op de redactie

Maar tijdens stage zou het anders zijn… Beetje naïeve gedachte wel, want natuurlijk was ik het enige zwarte meisje op de redactie. “Ariela, je schrijft best Surinaams.” Volgens mij schrijf ik gewoon Nederlands Hans… Gelukkig kon de hoofdredactrice er wel om lachen. “Haha, maar jij bent toch Dominicaans?!” Klopt inderdaad. Grappig dat wanneer ik fouten maak dit komt omdat ik een buitenlander ben. Maar wanneer Becky het doet dit komt omdat ze een slechte dag heeft.

Ik ben geen Bounty

Of ik al klaar ben? Ik zit niet eens op de helft. Verre van, dus laten we het hebben over de honderden keren dat ik gehoord heb dat ik “anders” ben. *Draait ogen*. “Ja, want jij spreekt zo goed Nederlands.” Of: “Wat raar dat jij van klassieke muziek houdt.” Whatever Hans, maar ik houd ook van gangsterrap. *Zet 2pac op met Changes*. “Sorry, maar dit is toch geen muziek?!” Dat mag jij vinden, ik word ook niet vrolijk van jouw hardcore en carnavalsmuziek. Marco en Guus vind ik overigens wel leuk. “Haha, jij bent echt een Bounty.” Nee Becky, ik ben echt geen chocoladereep, maar net zoals jij een mens van vlees en bloed. *Zucht*.

Mijn persoonlijke ervaringen met racisme

En dan ben ik niet eens begonnen over de keren dat me verteld is dat ik best mooi ben, maar wél voor een zwart meisje. Alle keren dat er (on)gevraagd aan mijn haar is gezeten. Alle keren dat ik over-geseksualiseerd werd door witte jongens. Luister Hans, ik ben geen exotisch vruchtje om af te vinken. Dus dit is voor alle keren dat ik me ongemakkelijk en klein voelde als de enige zwarte vrouw, en niet eerlijk durfde te zijn.

Mijn fout, dat doe ik niet meer. Ik heb te lang mijn mond gehouden. Dus bij deze; beweren dat er geen racisme is, is het nieuwe racisme. Racisme is nooit weggeweest. Zwarte Piet is racistisch. Institutionele en systematische racisme is een groot probleem. Zeggen dat ik me aanstel en dat het wel meevalt, betekent dat je mijn pijn en verdriet niet erkent. Dus lieve Hans en Becky: dat betekent dat we geen vrienden kunnen zijn. Doei hé!

Foto: Eye for Ebony

Deze Instagram accounts moet je volgen tijdens deze Black Lives Matter revolutie!
Vijf tips om door deze heftige periode heen te komen
Educate yourself: met deze Netflix films, series en documentaires over racisme