Je winkelwagen is momenteel leeg!
Daten anno 2019 is echt een dingetje en daten als single moeder… Euhm, dat is al helemaal een vak apart. Kan iemand mij alsjeblieft vertellen waar ik een geschikte partner kan scoren? Een king à la Kofi Kiriboe zou niet verkeerd zijn (a girl may dream right). Het liefst intelligent, lief én goed met kids. Vooral dat laatste is een keihard vereiste!
Just so you know: lees dit vooral met een korreltje zout.
Inmiddels ben ik al bijna zeven jaar vrijgezel, so I am obviously the one! Ik ben dus ook niet op zoek naar iemand die mij compleet en gelukkig maakt, want dat gaat me aardig goed af. Toch zou het fijn zijn om in de avond tegen een warm lichaam aan te kruipen en op regular basis van meervoudige orgasmes te genieten. Een partner met wie ik fijne gesprekken kan voeren, avonturen mee kan sparen en mijn leven mee kan delen. Dus ja, de datingscene it is en die valt soms een beetje tegen…
Daten als single moeder
Ik heb natuurlijk wel een paar leuke tigueres gedate. Ze waren wel oké, niet per se de jackpot, maar ook geen total assholes. Toch loop ik altijd tegen een ding aan: wanneer stel je een jongen voor aan je kinderen? Ik heb bijvoorbeeld nog nooit een man voorgesteld aan mijn kids. Veel mensen vinden dat goed van mij, maar is dat echt zo goed? Leert zo’n jongen mij wel écht kennen als hij me niet leert kennen als moeder?
Ik denk dus dat het belangrijk is om hier niet te lang mee te wachten, maar het lijkt me ook geen geschikte gespreksstof voor tijdens een eerste date. Nu is mijn vraag: wanneer dan wel? Wat is realistisch voor alle betrokken partijen? Je wilt de ander niet (gelijk) afschrikken, maar je wilt ook niet je tijd verdoen. Tussen alle situationships is het al lastig genoeg om ware liefde van fuckboys te onderscheiden. Duidelijkheid is dus sowieso een pre!
Tips, anyone?
Ik krijg altijd goedbedoeld advies wat dit onderwerp betreft. Adviezen als: ‘dat voel je wel als het zo ver is.’ Nah… Dat gaat ‘m niet worden! Ik heb duidelijkheid nodig, ik wil eerst zeker weten dat het voor altijd is. En nu hoor ik je denken: dan kan je lang wachten sis… (I know!) Ik overdrijf nu een beetje, maar ik vind het oprecht erg lastig. Om überhaupt een relatie aan te gaan, is het wel van cruciaal belang dat een potential bae ook een match is met de kids.
Voorstellen zal dus wel moeten. Toch durf ik dat nooit, want straks is hij helemaal niet the matching one of erger nog: blijkt het een total asshole te zijn. Of misschien heb ik nog niet de juiste match gevonden en voel ik het écht wel als het zo ver is. Anyway, ik sta open voor suggesties en tips, want ik ben stiekem heel erg benieuwd naar hoe andere moeders dit aanpakken. Help a single mother out!