Smoesjes, onderhandelingen en valse beloftes. Als je last heb van uitstelgedrag zijn dit de 3 meest voorkomende tactieken om jezelf te overtuigen dat het uitstellen van bepaalde taken, gerechtvaardigd is. Maar wat doe je als dit gedrag ervoor zorgt dat je dingen weken, maanden of zelfs jaren uitstelt? Hieronder lees je over uitstelgedrag en hoe je daarmee omgaat.
Vechten met jezelf
Iets uitstellen of even ermee wachten en bewaren voor later is vrij normaal. Maar iemand die een procrastinator is, zorgt voor meer stress dan nodig is door al deze taken te laten ophopen. Dingen uitstellen gebeurt vaak omdat we (nog) niet geconfronteerd willen worden met de gevoelens en emoties achter die taken. De hele grap is dat je uiteindelijk toch wel die confrontatie krijgt, als het niet nu is dan is het wel volgende week of volgende maand.
Ook wordt er gezegd dat uitstellen vaak uit faalangst komt. Je angst voor falen is dan zo groot dat je het blijft uitstellen. Wat soms als gevolg kan hebben dat je alsnog faalt omdat bijvoorbeeld de deadline verstreken is.
Zelf weet ik ook het een en ander hiervan. Ik heb het zelfs uitgesteld om dit artikel te schrijven. Wat ik bij mij merk is dat het moment dat ik iets ga uitstellen, ik weet dat ik uitstel om eventuele stress of anxiety te ontlopen. Alleen het gevolg hiervan is dat ik er meer stress en anxiety van krijg en het een cyclus van wegstoppen wordt.
Eerlijk gezegd zie ik uitstellen soms ook als een opwarming. Ik moet mezelf mentaal voorbereiden om bepaalde dingen te doen en die tijd geef ik mezelf. Wel moet er een balans zijn tussen jezelf tijd en ruimte geven en ook daadwerkelijk ergens aan beginnen. Wanneer ik die balans vind, kom ik hierop terug.
De tijd verstrijkt, en ik kijk ernaar..
Uitstelgedrag kan zelfs zo uit de hand lopen dat je je tijd ‘verspilt’ door actief je verantwoordelijkheden te ontlopen. Alsof je naar een zandloper kijkt terwijl je beseft wat je doen moet. Toch blijf je kijken en doe je er niks aan. Met als gevolg negatieve gevoelens over het feit dat je weer je kans hebt laten schieten. Waar men het heeft over time management, is de key eigenlijk zelfdiscipline.
Slecht time management verergert de situatie weliswaar, maar in feite heeft het meer te maken met het reguleren van je emoties. Er ontstaat een disconnect tussen de intentie om iets te doen en de daadwerkelijk te actie ondernemen.
Verbind de lijn
Zelf vind ik het nog steeds moeilijk om écht goed aan een taak te beginnen. Als ik nou eenmaal, na lang vechten met mezelf, eraan begonnen ben lukt het wel. Maar de voldoening van het afmaken is er niet altijd. Dus ik heb even wat tips opgezocht die het beginnen aan een taak wat makkelijker kunnen maken;
- Beloon jezelf alleen nadat je een bepaalde taak (gedeeltelijk) af hebt. Of wanneer je kan multitasken terwijl je jezelf beloont.
- Beperk je slechte gewoontes die zorgen voor uitstel. Heb je de neiging om op sociale media te zitten in plaats van aan je deadlines te werken? Zet een wekker of bepaal een maximum aantal minuten voor de apps waar je het meest op zit. Blijf dit proberen tot het beter gaat.
- The 2 minute rule; maak het makkelijker om beginnetjes te maken aan de dingen die je wilt doen (klik de link voor verdere uitleg).
- Verdeel je taken onder in sub-onderdelen. Moet je een essay schrijven van 1000 woorden? Maak de afspraak met jezelf dat je na 400 woorden iets anders doet.
- Schrijf op wat je wilt doen en wanneer de deadline is of wanneer je het af wil hebben. Onderaan de pagina kan je een leuke hulpplanner vinden gemaakt door AsToldByNienie.
Dit is natuurlijk maar een kleine opsomming van hulpmiddelen, maar ik geloof zeker dat dit kan helpen! Zelf ga ik het natuurlijk ook doen. Ga lekker aan de slag en laat ons weten of één van de bovenstaande tips geholpen heeft!
De hulpplanner:
Bronnen: